Zrtve rata u Bih 92-95
STATISTIKA žrtava rata u BiH – opšti podaci
Sveukupan broj ubijenih i nestalih civila/vojnika, struktura po nacijama, po vremenu..
CIVILI – žrtve rata – ukupno i po nacionalnosti
VOJNICI – žrtve rata – po vojnim formacijama
ABiH, HVO i HV, VRS i JNA
Tokača: Broj Civilnih Žrtava Rata u BiH: 33000 Bošnjaka, 4000 Srba
(Bilješke dodate naknadno od istraživačkog tima)
SRNA — Istraživačko-dokumentacioni centar BiH do sada je registrovao oko 98 000 žrtava stradalih u proteklom ratu, od kojih su 55 odsto vojnici, a 45 odsto civilno stanovništvo – među ubijenim je oko 64 000 Bošnjaka, 24 900 Srba, 7 700 Hrvata i oko 500 “ostalih”. [Bilješka: Pripadnici Vojske Republike Srpske koji su sudjelovali u rasističkoj kampanji stvaranja etnički čište “srpske države” putem sistematskih progona i masovnih ubistava nemogu se porediti sa vojnicima slabo naoružane Armije Republike Bosne i Hercegovine koji su branili gole živote i civilno stanovništvo od srpskih napada. To je isto ko da se uporedjuju Hitlerovi nacistički vojnici (agresori koji su stvarali rasno čist Treći Rajh) sa braniocima država koje su napadali, što je bezukusno i krajnje neprikladno.]
Direktor IDC-a Mirsad Tokača kaže da ovaj broj još nije definitivan, jer se istraživanje nastavlja, ali tvrdi da on neće preći 100 000 ubijenih, uključujući i oko 500 građana BiH koji su stradali 1991. godine na ratištima u Hrvatskoj i Sloveniji.
Kod Bošnjaka je stradalo više od 33 000 civila i 30 000 vojnika, kod Srba nešto više od 4 000 civila i skoro 21 000 vojnika, a kod Hrvata 2 100 civila i 5 600 vojnika. Među pripadnicima ostalih naroda stradalo je 370 civila i nešto više od 100 vojnika. [Bilješka: Ovi brojevi ne uključuju 1.5 milion Bošnjaka koji su istjerani iz svojih kuća usljed Srpske kampanje sistematskog etničkog čišćenja; isto tako, brojevi žrtava ne uključuju najmanje 20,000 dokumentiranih slučajeva masovnog silovanja koje su izvršile srpske snage nad Bošnjačkim ženama i djevojčicama; isto tako, ovi brojevi ne uključuju na hiljade Bošnjaka koji su usljed nedostatka hrane i medicinskih potreba umrli od gladi u enklavama koje su bile pod dugogodišnjom i krajnje brutalnom Srpskom opsadom.]
“Istraživanja smo radili po opštinama, a interesovala nas je i nacionalna struktura stradalih. Najviše žrtava registrovano je u Sarajevu: 13 756, a zatim u Srebrenici, Prijedoru, Zvorniku, Bratuncu, Foči, Vlasenici, Mostaru, Doboju, Višegradu, Banjaluci, Brčkom i Rogatici”, rekao je Tokača u intervjuu Srni. [Bilješka: U Sarajevu je srpska vojska ubijala bez obzira na etničku pripadnost putem granatiranja i snajperskog djelovanja.]
On kaže da je – na osnovu prikupljene dokumentacije o svakoj žrtvi, zatim kontakata sa porodicama, medicinske dokumentacije o utvrđenoj smrti žrtve, te drugih izvora utvrđeno da je u Sarajevu (u oba dijela grada) stradalo 8 400 vojnika i 5 600 civila. Među stradalima je 9 499 Bošnjaka, 3 597 Srba, 749 Hrvata i 166 pripadnika drugih naroda.
U Sarajevu je najviše stradalo bošnjačkih civila – 69,58 odsto od 5 600 ukupno registrovanih. Slijede žrtve srpske nacionalnosti: 20,22 odsto, te 7,83 odsto Hrvata i 2,37 ostalih.
Najviše ukupno stradalih vojnika i civila registrovano je u sarajevskim opštinama Novi Grad – 3 151, Novo Sarajevo – 1 924, nepoznatoj opštini u Sarajevu – 1 877, Ilidži – 1 554, opštini Centar – 1 551, opštini Stari Grad – 1 152, Vogošći 711, Hadžićima – 635, Ilijašu 530, Palama 474, te Trnovu 352.
“U našem poslu imali smo velikih problema sa brojem žrtava, jer mnogi koriste potpuno neargumentovane i neutemeljene brojeve stradalih. Kao da imate neku vrstu takmičenja ko će objaviti veći broj žrtava i time potvrditi da je zločin bio veći, što je apsurdno. Time se samo uznemirava javnost”, kazao je on.
Tokača smatra da je pretjerivanje u broju ubijenih, silovanih, kao i zatočenih lica “dio mentaliteta i nekog pokušaja da se brojevima stvari naprave gorim nego što jesu, a one su same po sebi grozne”.
On kaže da niz takozvanih organizacija žrtava, koje su nerijetko pod pokroviteljstvom vlasti i u njihovim rukama, lansiraju neistine i neutemeljene podatke o broju stradalih.
Tokača je u intervjuu Srni zaključio da mnoge od tih organizacija ne bi ni opstale da ne služe kao portparoli vladajućim elitama koje ih finansiraju za njihovo djelovanje.
“Građani su veoma osjetljivi kada ignorišete njihovu žrtvu, bez obzira kojoj etničkoj ili socijalnoj grupi pripadaju. Naš `Bosanski atlas ratnih zločina`, u kojem se nalaze podaci po tačkama zbivanja događaja, još dugo će se popunjavati, jer smo uradili tek petinu posla. To je dugotrajan posao, a nama nije cilj da bilo šta izostavimo”, kaže Tokača.
On tvrdi da je niz takozvanih organizacija žrtava, koje su nerijetko pod pokroviteljstvom vlasti i u njihovim rukama, lansiraju neistine i neutemeljene podatke o broju stradalih.
Tokača je nezadovoljan zbog usporenog procesa ekshumacije nestalih lica, potkrepljujući to skromnim rezultatima koje je Institut za nestala lica BiH ostvario u prošloj godini.
“Porodice žrtava očigledno nisu zadovoljne tempom kojim se to radi, a vrijeme im ne ide na ruku. Institut je umjesto profesionalnog odnosa unio etnički princip koji se brzo pretvara u politizaciju. Idu na to da se kopaju Srbi, Bošnjaci, Hrvati, a ne žrtve koje su ubijene ili sakrivene”, rekao je Tokača.
On je zaključio da ljudi koji rade ovaj posao moraju biti na “svakoj vrsti distance”, te da čak ne bi smjeli biti ni članovi neke političke stranke.
Prema njegovom mišljenju, to je jedini način da ne kompromituju posao kojim se bave.
Bosna online 
Ne moze se teziti ka istini a pri tom gledati stvari iskljucivo crno bijelo. Navodite podatak da je protjerano 1,5 mil. bosnjaka, a ne interesuje vas koliko je istjerano srba iz svojih domova. Strasne stvari su se desile u ovom nesrecnom ratu ali bilo je totalno nerealno ocekivati da ce bosnjacko hrvatska koalicija majorizirati srpsku populaciju koja jos i te kako pamti ustaski hrvatsko-muslimanski genocid nad srbima u II svjetskom ratu.
VolimVolim